اس ام اس چهارشنبه سوری (5)سلام.طاعات و عبادات قبول.فردا روز خبرنگار است. روز خبرنگار بر دوستان روزنامه نگار و اصحاب رسانه و گرامی باد. یاد و خاطره شهید صارمی نامیرا بادا.این یادداشت به بهانه این روز نوشته شد.
ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی
تا راه رو نباشی کی راه بر شوی؟
خیلی ساده و صمیمی روز خبرنگار را تبریک عرض می کنم.یکی از دوستان گفت: هی فلانی اگه وقت داری به مناسبت روز خبرنگار مطلبی بنویس.ابتداء نوشتن در این رابطه به نظرم ساده آمد!به همین خاطر رفتم سر وقت عوالم مجازی اینترنت!حضرت گوگل کلی کمک کرد.حدود 45 صفحه مطلب جمع کردم.باید مطالب را تجزیه کنم ،باید با کمک این مطالب به خوانندگان محترم نشریه ثابت کنم که خبرنگاری اینگونه است و آنگونه نیست!!باید از سخت بودن این شغل بنویسم باید متذکر شوم که این شغل شرایط خاصی دارد و خطرساز است و فلان است و بهمان است.ولی نتوانستم این کار را بکنم.مطلب نهایی خیلی تصنعی بود.بیشتر شبیه انشاهای دوران مدرسه بود که علم بهتر است یا ثروت.
از شغل خود تعریف کردن کاری سخت است و سخت تر آن است که به شغلت از زاویه دید مسئولان و مدیران و مردم بنگری.این حضرات هر کدام در مدح و ثنای خبرنگار در روزهای منتهی به 17 مرداد دُرافشانی ها کرده و مدام خبرنگار را به هدهد تشبیه می کنند و می گویند که خبرنگار آیینه تمام نمای مردم و مسئولین است.تعابیر شدید و غلیظ آنان از واژه خبرنگار و شغل خبرنگاری بسان نوشتن انشای در وصف روز خبرنگار بسیار ساختگی است انگار در یک سناریوی از پیش نوشته شده همه قرار است مجیز همدیگر را بگوییم و خودمان را رستمی در سیستان بدانیم.
پس چگونه بنویسم و چه بنگارم؟می توانم کلی اصطلاح و جملات حاوی واژگانی تخصصی ردیف کنم و هی از ویژگی های خبرنگار بنویسم و از توقعات مان ذکر خیر کنم!ولی چه سود ؟همه می دانند که رسانه‌هاي ارتباط جمعي در جوامع فعلی به عنوان ركن چهارم‌حكومت مطرح هستند و خبرنگاران باید گزارشي صحيح و جامع از رويدادهاي روز را به نحوي ارائه دهند كه براي‌مردم قابل فهم باشد، آنان بايد زمينه مبادله انتقادها و اظهار نظرها را فراهم كنند،بايد تصويري درست از گروه‌هاي جامعه ارائه دهند.
می بینید چه جملات پر طمطراق و قشنگی را می توان ردیف کرد؟!متاسفانه هیچ فرد حقیقی یا مجموعه حقوقی متوجه نیست که خبرنگار طالب نوعی جریان آزاد اطلاعات ،البته با توجه به خطوط قرمز است.در این حوالی چقدر به این مهم توجه می شود؟چقدر دغدغه های خبرنگار برای اطلاع ر سانی و کالبد شکافی امور و تنویر اذهان جدی گرفته می شود؟برای بسیاری از مسئولان و مدیران خبرنگار غریبه ای است که در لباس دوست به ظاهر قریب شده است در این جاست که متوجه می شویم هر مدیر برای مصاحبه و ارائه پاسخ نیازمند هماهنگی با روابط عمومی اداره کل می باشد و شمشیری بر بالای سر دارد بدین مضمون که مجاز به صحبت نیستم و نگفتن به خبرنگار چی بگوییم ؟یا گفتند که به خبرنگاران چیزی نگوییم!!متوجه شدید خبرنگار در چه پارداوکسی اسیر است؟حضرات چه بسا توقع دارند خبرنگار مجیز گو باشد و آن چه آنان می خواهند درج کنند و در این میان مردم متوقعند که خبرنگار منصف باشد و واقعیات را منعکس کند.
دكتر كاظم معتمدنژاد، استاد دانشگاه علامه طباطبايي در راستای تدوين اصول اخلاق حرفه روزنامه‌نگاري در دومين سمينار بررسي مسائل مطبوعات ايران در خرداد 1377 ميثاق اخلاق‌حرفه‌اي روزنامه‌نگاران را ارائه می کند،برخي از مسائل مورد تاكيد در این میثاق عبارت است از؛ توجه روزنامه‌نگاران به واقعيت‌هاي عيني ، توجه به خبر به منزله يك خدمت اجتماعي و نه يك كالاي بازرگاني، مذموم و مطرود شمردن سرقت ادبي، عدم پذيرش هر گونه پاداش مادي و غيرقانوني و نامشروع، درنياميختن روزنامه‌نگاري با شغل آگهي بازرگاني يا شغل تبليغ سياسي، خودداري از قبول هر گونه فشار و تهديد براي انتشار يا عدم انتشار مطالب يا تغييرمحتويات آنها، احترام به استقلال و حاكميت ملي و نظم و امنيت عمومي و آسايش و سلامت جامعه، احترام به اصول و معتقدات مذهبي، آداب و سنن قومي و ملي، مباني اخلاق حسنه وعفت عمومي ، حفظ اسرار حرفه‌اي و خودداري از افشاي منابع اخباري كه به صورت محرمانه !!یک بار دیگر به موارد ذکر شده دقت کنید!.
در بخشی دیگر از این میثاق نامه بر؛ حق دست‌يابي آزادانه خبرنگار به تمام منابع خبري و بررسي‌ها و تحقيق‌هاي ضروري درباره تمام رويدادهاي زندگي عمومي و ممنوعيت اعمال هر گونه فشار حرفه‌اي و سياسي عليه‌روزنامه‌نگاران‌تاکید شده است.فرض کنیم بعد از 14 سال این میثاق نامه به صورت قانون عرضه می شد چه اتفاقی رخ می داد؟بی شک خبرنگاران دیوارشان از دیوار مسئولان بسان گذشته کوتاه تر بود.ولی به احترام حرمت خطوط قرمز در باره رفتار مسئولان و برخوردشان با این قانون احتمالی چیزی نمی نگارم!
واقعيت اين است كه هيچ حرفه‌اي به اندازه خبرنگاری هر روز زير ذره‌بين خوانندگان و بینندگان قرار ندارد.خبرنگاران را مردم انتخاب نمي‌كنند تا آنان را مورد پرسش قرار دهند.دولت‌ها نيز براي فعاليت‌هاي آنان، مانند حرفه‌هاي ديگر، پروانه كار صادر نمي‌كنند ونمي‌توانند آنان را مورد مواخذه قرار دهند. هر كس كه بتواند بنويسد روزنامه‌نگار و خبرنگار است و تازماني كه خود را روزنامه‌نگار و خبرنگار بداند در آن حرفه باقي مي‌ماند.
امید که خبرنگاران بدانند که ؛چرا می خواهند بنویسند؟چه می خواهند بنویسند؟برای که می خواهند بنویسند؟در چه وضعیتی می نویسند؟خبرنگار کسی است که با اتکاء به ذوق و استعداد شخصی، پس از گذارنیدن دوره آموزش تخصصی وهمچنین با توجه به مسئولیت اجتماعی که این حرفه بر عهده او می گذارد، وظیفه کسب، تهیه، جمع آوری وتنظیم اخبار وانتقال آنها را از طریق وسایل ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون وخبرگزاری) به مخاطبان بر عهده دارد.
باور کنید خبرنگار قبل از شام و ناهار و شیرینی و نان و وام و سکه و لوح و تقدیر و کیف و خانه و میز و کامپیوتر و کاغذ و تلفن همراه، آزادی نوشتن و اندیشیدن می خواهد، خبرنگار بیدار و آگاه، تملق نمی گوید. مدح نمی سراید. دروغ نمی نویسد!خبرنگار بودن براي بسیاری از مردم جذاب و پيچيده است او در صادقانه‌ترين نگاه، وارد متن اخبار شده و افکار عمومي را به اعماق يک موضوع می برد و اتفاقات را از جنبه‌هاي مختلف براي مخاطب بازگو مي‌كنند ،خبرنگار متعهد، تشنه تعريف و تمجيد هيچ‌کس نيست، چشمش به دست محبت و عنايت کسي دوخته نشده، به حداقل‌هاي رفاهي‌اش قانع است، با منافع مردم معامله نمي‌کند، به کارش عشق مي‌ورزد و وقت مي‌گذارد، ساعت کارش شبانه‌روزي است، دلخوشي‌اش، دلخوشي مردم است؛ خبرنگاري مردمي است که به مردمش، به دیارش، به اعتقاداتش، به دينش، به حقيقت و به صاحبان حق، هرگز خيانت نکرده و امين مردم است.
آنچه خواندید واگویه ای بود از برای بزرگداشت روز خبرنگار!
منبع:
http://fadafan.blogfa.com
منبع:
http://jamejamnews.mihanblog.com
قالب ریپ شده راحت دانلود برای مدیریت محتوای وردپرس
